Les Choristes: Unutulmuş Çocukların Şarkısı

 
 Güzel bir perşembe gününden merhabalar. Bugün sizlerle 2004 yılında çekilen Fransız yapımı Les Choristes -Türkçeye çevrilmiş ismiyle "Koro"- filmini konuşacağız. Konusuna geçmeden önce film hakkında biraz bilgilendirme yapmakta fayda var. 2004'te Fransa'da 8,6 milyon izleyici sayısına ulaşarak bir gişe rekoru kıran film,1945 yapımı La Cage aux Rossignols (Bülbül Yuvası) filminin revize edilmiş halidir.
Ülkemizdeyse 2005 yılında gösterime girmiş olup en iyi yabancı film ve en iyi orijinal şarkı dallarında oldukça prestijli ödüllere aday gösterilmiştir. Ayrıca ses ve müzik dallarında César Ödüllerini kazanmış, çeşitli yarışma ve festivallerde 21 kez ödüle aday gösterilen filme 11 ödül verilmiştir. 
 Konusuna gelirsek, baskıcı okul yönetimine karşı gelen idealist bir öğretmen ve yatılı okulda okuyan öğrenciler karşımıza çıkıyor bu filmde de. Bu size de bir şeyler anımsattı mı? Bana direkt "Ölü Ozanlar Derneği'ni anımsattı. Bu filmin John Keating'i de Clément Mathieu isimli bir öğrenci mümessili.

 Olaylar, 1949 yılında Fond de l'Etang  yatılı okuluna Clément Mathieu isimli bir öğrenci mümessilinin gelmesiyle başlar. Clément Mathieu, hayatında birçok olumsuzla karşılaşan notalara küsmüs bir müzisyendir. Gördüğü bir ilanla bu yatılı okulda çalışmaya kara verir. Fond de l'Etang, suyun dibi anlamına gelen ve genelde yaramaz çocukları barındıran öyle bir yatılı okuldur ki verilen öğretmen ilanında da zor öğrencilerin olduğu kesin bir dille belirtilir. Okul müdürü Bay Rachin, yaramaz öğrencilere çok ağır cezalar vermekte ve onların asiliğini bu şekilde bastıracağını düşünmektedir. Etki-tepki der bu yöntemine. Bu yönteme "3 Idiots (Üç Aptal)" filminde de rastlanmaktadır hatırlarsanız. Bay Rachin, etki-tepki yönteminin doğru olduğunu düşünse de okula yeni gelen öğrenci mümessili Clément Mathieu, öğrencilere zarar veren bu yöntemin yanlış olduğunu düşünür ki zaten çocuklar da uslu durmak bir yana daha da asileştirmektedir. Çocuklara özveriyle ve şefkatle yaklaşır Mathieu. Bir gün çocukların kendisiyle alay eden bir şarkıyı koro halinde söylediklerini duyar, bir düşünce düşer Mathieu'nun aklına: Bu öğrencilerden bir koro çıkartabilir mi? 
Küstüğü nota kağıtlarına geri dönebilir mi? 
Baskıcı müdürün katı tavırlarını aşabilecek mi? 
Bunlar Clement Mathieu'yu yıldıracak mı dersiniz? Hiç sanmıyorum. 
Koro sayesinde sönmekte olan bir yıldız paresi kazandırılıyor gökyüzüne. Öyle ki dünyaca ünlü biri oluyor.
 Böyle idealist öğretmenlerin konu alındığı yapımların seyir zevki bir ayrı güzel. Bu film özellikle sonu ile benim için özel yere sahip. Filme başlama sebebim olan müzikleri ise aldığı ödülleri kuşkusuz hak eden cinsten. "Vois sur ton chemin" benim favorim oldu. Oyuncuların seçimini oldukça başarılı buldum. Özellikle her cumartesi vefat eden ailesinin onu almasını kapıda bekleyen Pepinot karakteri ve sonu beni çok etkiledi.
 Sözün özü tatlılık ve nahiflikle yoğrulup müzikal ve komediyle harmanlanan bu filmi izlemenizi çokça tavsiye ederim.

Okuduğunuz için teşekkür ederim.

Mutlu ve esen kalın.